با سلام و احترام،
ضمن تشکر از تشریح و کنکاش این مسئله که نگاه عمیق و راه حل قابل توجهی را بیان می کند،
خیلی ناراحت کننده است که در جامعه مسائل ساده و قابل حل را چنان پیچیده کنیم که از حلش ملول و درمانده شویم،
عدالت اقتصادی به معنای اینکه هر کس متناسب با زحمت و تلاشش بهره مند شود برای همه قابل قبول است، حتی بسیاری از خود دلال ها هم چنین وضعیتی را درست نمی دانند که کشاورز ۶-۷ ماه زحمت بکشد و سهمش از قیمت فروش به مصرف کننده چنان ناچیز باشد که آدم را از بیانش خجل کند، اگر کمیابی شغل نبود و دلال ها قبل از اینکه به دلالی روی بیارند، شغل شریف و متناسب با علاقه، استعداد و تحصیلات داشتند و همچنین امنیت شغلی داشتند، بسیار بعید به نظر می رسید که دلالی این قدر در کشور گسترش پیدا می کرد، همچنین اگر کمیابی شغل نبود و بسیاری مجبور نبودند به اجرت غیر مکفی حاضر به کار شوند، خیلی از این اختلاف طبقاتی های فاحش و آزاردهنده بوجود نمی آمد و روح و روان جمعی جامعه را مکدر نمی کرد و چنان ثروتمندانی پیدا نمی شد که دولت دست به سویشان دراز کند،
اجرای این عدالت فقط از عهده دولت و حاکمیت بر می آید، نه خون گریستن لازم است و نه به بگیر و ببند،
همه به احترام و امنیت نیازمندیم تا خوب تصمیم بگیریم و درست زندگی کنیم و وقت و عمرمان را صرف مسائل عادی و روزمره، تمام نکنیم،
ان شاء الله که خداوند سبحان کمک فرماید، تا جامعه‌ای سالم و با نشاط و امیدوار و تلاشگر داشته باشیم،
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 2 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 2