گفتگو با رئیس نظام صنفی کشاورزی جنوب کرمان

رئیس نظام صنفی کشاورزی جنوب کرمان گفت: دولت کشاورزان پیاز کار را به خاک سیاه نشاند. دولت در حمایت بخش کشاورزی بی کفایت ترین است.

محمدعلی پیراسته به دهقان نیوز گفت: جنوب کرمان با ۴/۵ میلیون تن تولید و سطحی معادل ۳۰۰ هزار هکتار، سیلوی غله ایران است و در ۶ محصول مقام اول کشوری را داراست که اینچنین با بی مهری و عدم مدیریت مسئولین بالا دستی روزگار کشاورزان را تا مرحله نابودی کشانده است، سیب زمینی و پیاز طرح استمرار و نوبت دوم ۲ محصول از این ۶ محصول اند. در هفت گنج جنوب کرمان (جیرفت، عنبراباد، رودبار،جنوب قلعه گنج، کهنوج، منوجان و فاریاب) پیاز در ۱۵۷۵۰ هکتار معادل ۸۵۰ هزار تن براشت میشود که در سال های متفاوت متغیر است با این تغییر کشت گاهی قیمت پیاز را با طلا و دلار و داد و بیداد مصرف کنندگان و مقامات دولتی مواجه میکند و زمانی همانند امسال با داد و بیداد کشاورزان ورشکسته روبرو می گرداند. مسئول این همه بی عدالتی ها کیست؟!
وی گفت: کشاورزان می گویند؛ نهاده های کشاورزی امسال نسبت به سال گذشته بین ۵ تا ۷ برابر افزایش یافته و در یک کلام دست دولتی ها و دلال ها در جیب کشاورزان است. دولتی ها می گویند؛ الگوی کشت رعایت نمی شود! حتما می دانند یک کشاورز خوب و پیشرفته نمیتواند یک تاجر و بازگان خوب باشد. کشاورز کارش تولید است و وظیفه بازاریابی محصول و فروش آن با دولت میباشد. اگر هر کس کار خود را با دانش و بینش انجام دهد سرانجامش این نمی شود که بهای تمام شده برای هر کیلو پیاز در هر هکتار با محاسبه دقیق بیش از ۲۵۰۰ تومان باشد و خرید تضمینی پیاز را ۵۹۶ تومان تعیین کنند. تنها دو قلم هزینه ها یعنی بذر ۵۰ میلیون تومان و اجاره زمین ۴۵ میلیون تومان است، مابقی هزینه های آماده سازی زمین، کود، سم، هزینه کارگری و آبیاری و برداشت برای هر کیلو پیاز بیش از ۲۵۰۰ تومان است، بر چه اساس و منطقی شورای اقتصاد قیمت خرید تضمینی یک کیلو پیاز را یک پنجم خرید یک کیلو کاه اعلام میدارد. بیچاره کشاورزانی که محصولشان را مجبورند از جلو چشمانشان دور کنند و به مراکز خرید تضمینی میدهند و در آنجا صلواتی و مجانی در اختیار نهاد هایی قرار میگرد که انکاری در آن نداریم. سوال اینجاست آیا هدف خرید تضمینی متعادل کردن بازار نیست؟ اگر بنا بر تعادل بازار است چنین معنی از آن استنباط نمی شود.
وی گفت: برای بیچاره شدن کشاورز که تولید کننده غذا و امنیت ملی میباشد همین بس که همسایگان ما از خرید محصولمان خودداری کنند و مرزها را ببندند. مسئولین با بی تدبیری دلهای ما را خسته، بیماری منحوس کرونا اقتصاد ما را ورشکسته و کشاورز دست بر زانوی خسته و در خانه نشسته است. در ایام کرونا معلوم شد تنها رشد منفی در اقتصاد مملکتمان کشاورزی بوده است. برخی باعث از بین رفتن انگیزه و توان کشاورزان برای ادامه کار شده اند. بی مهری با کشاورز یعنی کمبود تولید یعنی قحطی، فقر، گرسنگی، نا امنی و…،