گفتگو با دبیر نظام صنفی کشاورزی بردسیر

دبیر نظام صنفی کشاورزی بردسیر گفت: روزهایی کارخانه قند بردسیر نفس می کشید، دوباره احیایش کنید. صنعت فولاد، کشاورزی بردسیر را نابود کرده است.
جمشید بهزادی به دهقان نیوز گفت: روزی قلب تپنده شهر بردسیر از تپش ایستاد، نفس گرمش که سرشار از اکسیژن بود گرفته شد و آن دود سفید رنگ آکنده از هوای پاک برای همیشه از دم- باز دم ایستاد. از هرم نفسش نزدیک به ۱۲۰۰ نفر در سه شیفت کاری مستقیم ارتزاق می کردند و ۶۵۰۰۰ نفر غیر مستقیم اعم از کشاورز و گاودار و دامدار و راننده های وسایل نقیله از سبک و سنگین. از صفر تا صد مردم استفاده می بردند حتی آب خروجی کارخانه برای کشاورزی و خاک چغندرهایش برای احیا زمین ها استفاده میشد. زمانیکه شهر ما صنعتی بود در هیچ کجای استان کارخانه ای نبود و از اقصا نقاط ایران برای کار به شهر ما می آمدند. چه جنب و جوشی بود زمستان بردسیر مثل سیر و سرکه می جوشید و از این جوشش، استان کرمان و شهرستان جانی تازه می گرفتند. هر سوت کارخانه قند نشان از بالندگی میداد و شور نشاط ، یادش بخیر فصل درو گندم و برداشت میوه باغات که هر کدامش نیم کیلو وزن داشت بدون ریز مغزی های امروزی و کودهای شیمیایی (این فرهنگ‌ دوباره باید نهادینه شود) و همچنین زمان گل و گلاب لاله زار که جا دارد یاد کنم از صنعتی بزرگ که لاله زار را زنده کرد و اکنون شهرستان بردسیر جزء قطب تولید گل و گلاب استان است همچنین پسته بردسیر زمانی در یک نمایشگاه بعنوان سبز ترین مغز بسته ایران معرفی شد اگر به داد کشاورزی این شهر نرسیم بطور کل از بین خواهد رفت.
هر وقت حقوق کارگران کارخانه قند بردسیر پرداخت می شد شهر نفسی تازه میگرفت و بازار پر از هیاهوی و رونق اقتصادی بود اما با بردن آب بردسیر در مرحله اول برای شهرستانهای دیگر، نفس بردسیر را گرفتند. این فریاد ما را به گوش همگان برسانید آبی که من یادم هست روزی در بالاترین سطح در چهل سال گذشته بود اما الان در عمق ۱۲۰متری است و تا برگشت آب به سفره های آب زیر زمینی صدها سال طول می کشد. مردان صنعت فولاد این منطقه را به تباهی کشیدند، ای مردان فولادی که لوله ها و تنوره های دیو فولادی را بر روی جگر و قلب ما بنا کردید و شاهرگ آب اصلی ما را قطع کردید حداقل حقمان را درست بدهید اینها نفس ما را گرفته اند. حداقل حالا که با صنعت پوسیده ی جنگ جهانی دوم درحال تولید فولاد هستید، صنعت و دستگاه هایتان را بروز کنید و فیلترهای آلایندگی را درست اجرا کنید که این حق فرزندان بردسیر است. اثرات سوء از بارانهای اسیدی و ریزش گرد و خاک بر آمده از فولادها را بر زمین های کشاورزی ببینید. ما با صدای رسا اعلام می کنیم و متولیان محیط زیست کشور را به شهرستان بردسیر از طریق رسانه ها فرا میخوانیم بیایید از نزدیک مشاهده کنید تا بردسیر بکل نابود نشده، تن وجودیش را حفظ کنید. اهالی رسانه این موضوع را به سمع و نظر معاونت محیط زیست ریاست محترم جمهوری اسلامی برسانید. اولا نباید اجازه کار میداد و حالا که مجوز صادر کرده بیاید نظارت کند.
ای مردان فولادی اولویت ۱۰۰ درصد کار باید با بچه های بردسیر باشد از شرکت پیمانکاری گرفته تا غیره . به آنها آموزش بدهید. حق فرزندان بردسیر است که این هوای آلوده را استنشاق می کنند؟ زمین کشاورزی شان با باران های اسیدی و پایین رفتن سطح آبهای زیر زمینی از بین رفته. اهالی رسانه فارغ از هر گونه نگاه دیگر فقط به حق ما بنگرید تا می توانید خواسته ما دهقانان بردسیری را به گوش مسئولین برسانید. خواسته های ما کشاورزان (پرداخت حق آلایندگی به چاه تلمبه ها- اولویت کار با فرزندان کشاورزان خسارت دیده ‌- بازدید رئیس سازمان محیط زیست کشور از شهرستان- داشتن معیار در چگونگی استفاده از آب های برداشتی از شهرستان بردسیر – پرداخت تمام و کامل حقآبه وگذاشتن دبی برداشت آب) میباشند. همچنین کمک به کشاورزان بردسیری در زمینه بخشیدن وامهای کشاورزی- کمک در ارتباط با سهمیه بیشتری در راه احیاء آب وخاک و ریز مغزی ها- ایجاد سد های خاکی و جلوگیری از سیلاب های فصلی و اختصاص سدی بر روی رودخانه آبخشا، کارهایی ست که دولت میتواند برای این منطقه انجام دهد.
کلام اخرم اینکه که رونق کشاورزی شهرستان بجای صنعت فولاد هزاران برابر برای استان کرمان سوددهی به همراه داشت و پرداخت یک و نیم میلیارد تومان بدهی کارخانه قند به کشاورزان از سال ۸۵ تا کنون میسر نشده در حالیکه تقربیا ۶۰% کارخانه قند را فروخته اند و دریغ از یک ریال پرداخت به کشاورزان بینوا. کارخانه قند را دوباره احیاء کنید.