لزوم عبور از کشاورزی سنتی با مدیریت مبتنی بر دانش

«محمد شجاع الدینی» درگفت وگو با ایرنا افزود: تاریخچه کشاورزی ایران تجارب و ایده های کارآوری برای کشاورزی سنتی دارد، اما متاسفانه با گذشت زمان این تجارب ارتقاء نیافته و حتی در استفاده از برخی اصول و تکنولوژی های مدرن نیز نگرش سنتی وجود دارد که باعث کاهش بهره وری در به کارگیری تکنولوژی و نپذیرفتن شیوه ها و تفکرات نوین شده است.
وی با بیان اینکه دولت دوازدهم خود را آماده ورود به عرصه مدیریتی کشور می کند، افزود: بخش کشاورزی به عنوان یکی از مهمترین بخش های زیرساختی اقتصاد کشور بیش از هرزمان دیگری به توجه نیاز دارد.
شجاع الدینی با اشاره به اینکه بازگشت تخصص و دانش به مدیریت بخش کشاورزی مهمترین چالش دولت دوازدهم است، افزود: کشاورزی بعنوان مجموعه ای از فعالیت های اقتصادی مشتمل بر علوم متعدد است که به ما می آموزد چگونه از منابع انسانی و طبیعی کشور به روشی پایدار بهره گیری کنیم تا ضمن صیانت از محیط زیست طبیعی، غذای سالم مورد نیاز کشور را تامین کرده و به رشد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دست یابیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه ایران از لحاظ جغرافیایی دارای مزیت های فراوان از جمله تولید انواع محصولات و گردشگری کشاورزی است، تصریح کرد: اساسی ترین الگوی پیش روی دولت برنامه ریزی منطقه ای بر مبنای تهیه و اجرای الگوی کشت، شرایط اجتماعی محیط تولید و نظام های بهره برداری مطلوب هر منطقه است.
به گفته وی، در غیر اینصورت همواره با سرریز تولید، ورشکستی تولیدکنندگان ، خالی شدن روستاها از سکنه و تنش های بازار محصولات کشاورزی مواجه خواهیم شد.
رئیس کانون کشاورزی گفت: مسیر شناخت و تمرکز بر مزیت های اقتصادی و خلق مزیت با اتکا به بخش خصوصی، ارتقای فناوری تولید با هدایت و حمایت دولت و یارانه مستقیم و غیرمستقیم کشاورزی به بهره بردارانی که همراه با سیاست های دولت در توسعه بخش مشارکت فعال دارند می تواند تولیدکنندگان را در مسیر صحیح تولید هدایت کند.
شجاع الدینی با توجه به بحران های موجود در بخش کشاورزی و این که برنامه های کوتاه مدت نمی تواند پاسخگوی این بحران ها باشد،افزود: دولت و مدیریت بخش کشاورزی باید علاوه بر شناخت و برنامه ریزی برای مسائل جدی و بحران ساز موجود مانند تنش آبی دشت های کشور، برنامه میان مدت و دراز مدت کشاورزی داشته باشد.
وی افزود: برنامه ای که در آن پایداری اجزای بدنه تولید شامل پایداری منابع، اشتغال شایسته و معیشت استاندارد روستاییان و کشاورزان تامین شود.
شجاع الدینی تصریح کرد: وجود تشکل هایی همچون کانون کشاورزی و یا هر نهاد مشابه مجزا از دولت ها، این مزیت را نسبت به دولت ها دارند که محدود به فرصت چهارساله نیستند بلکه می توانند برنامه کشاورزی (مانیفست تخصصی) حزبی خود را برای دوره های کوتاه، میان و دراز مدت پیشنهاد کنند.
وی گفت: بنابراین کانون کشاورزی در سه قالب برنامه راهبردی چهارساله شناسایی مسائل و چالش های اصلی کشاورزی و منابع طبیعی پیش روی دولت دوازدهم، اولویت بندی اهداف کمی و کیفی مندرج در برنامه ششم توسعه کشور، مجموعه راهبردهایی برای دستیابی به اهداف دیده شده در قانون با لحاظ جنبه های پایداری محیطی، اقتصادی و اجتماعی را پیشنهاد داده است.